ඇසිපිය යට රැඳි

කාලෙක ඉදන් යුග ගිත කියන නිසා යුග ගීතයක් ලියන්න ඕන කියල අදහසක් ඔළුවෙ තිබුනා.

සිංදුව ගැන කියනවනම් දැකපු දවසෙ ඉදන් හිතේ කිතිකැවිච්ච ආදරයක් ගැන කියවෙන්නේ.
එහෙම ඒව වෙනව මේ ලෝකෙ. දැකපු දවසෙ ඉදන් දෙන්නගෙම හිත යට තියන ආදරේ අවසානෙ මුළු ජීවිතේම වෙනවා.
මං කිව්වෙ ආදරේ ගැන ආකර්ශණේ නෙවී.
ආදරේ විදන අය විදපු අය වගේම විදවන අයත් මේ පද පේලිය විදී කියල හිතනව.
අදහස් කියන්න. ඒක ලොකු ශක්තියක්.

ගැ- නුඹෙ රූ - මා ළමැදේ සතපලා
සිත සිතිවිලි පෙම උතුරා - මං හීනයක් මැව්වා
පි- ඇස් හමුවී මුව ගොලුවී - මා හීනයක සැරිසරා
සිත සිතිවිලි පෙම කළඹා - මං නුඹෙ නමට පෙම්කලා
දෙ- ආදරේ...සත් සාගරේ...
ජීවිතේ... මල් මාවතේ..
ගැ- සඳක සිසිලද හිරුගෙ උණුසුම නුඹයි මට ලංකලේ
හිතම පොබකල මිහිර විදිනා මමයි සොඳුරී නුඹේ
පි- මලක මෙලෙකට මහද සමකල රුසිරු සුරඟන මගේ
මටම නුඹ පිදු අරුම සෙනෙහස රකිමි මගෙ පණ වගේ
දෙ- ආදරේ...සත් සාගරේ...
ජීවිතේ... මල් මාවතේ..
ගැ- සුරත ගෙන මා ළයට තුරුලුව පැතු පැතුම් ජීවිතේ
සසර කතරට මැවුණු කෙම්බිම නුඹයි මගෙ ආදරේ
පි- පිපුණු මලකට සුවඳ පොද වී ලෝකයම හැඩකලේ
සුරත ගෙන නුඹෙ ලයට තුරුලුව පතමි නුඹ හැම භවේ
ඇසිපිය යට රැදි.....
-විදුරංග විලෝචන ගුණසේකර-
2014/10/21
ප.ලි.
මේ කතාව ලියන්න හිටියට අමතක උනා Indunil Rathnayakeගෙ පෝස්ට් එක දැක්කම මතක් උනේ ලිව්වෙ නෑනෙ කියල. ගායිකාව පටන්ගන්න ආදරේ සම්බන්ධ යුග ගීත තියනව. ඒත් ඒක සම්ප්‍රදායික නෑනෙ."Ladies First" කියල කට වචනෙට කිව්වට මේක පුරුෂ මූලික සමාජයක්නෙ. ඒක ආදරේදිත් එහෙමයි. ගොඩ දෙනා හිතන් ඉන්නෙ කොල්ල ඉස්සෙල්ල අහන්න ඕන. කෙල්ල ඇහුවොත් හරි නෑ කියල. හැබැයි සමහරවිට කෙල්ලට ආදරේ හිතෙන්නෙ කොල්ලට කලින්. ඒත් සද්ද නැතුව ඉන්නව. ඒ හන්ද මං හිතුව එහෙම සද්ද නැතුව ඉන්න කෙල්ලන්ට පොඩි අවස්ථාවක් දෙන්න ඕන කියල. ඒ නිසයි ගෑණු ළමයට මුලින් චාන්ස් එක දෙන්න හිතුවෙ.