මුල් පිටුව

කෙටිකතා

කවි සහ ගීත

වෙනත් ලිපි

Thursday, July 17, 2014

ආදරේ හීන මල්

ආදරේ දැන් සිල්ලර භාණ්ඩයක් වෙලා පේමන්ට් එකෙත් විකුනන ගානට වැටිල කියල සමහරු කියනවා. දම්මි සුගත්ට දිපු වෙරළුවලයි, පියල් නන්දට දිපු ලියුම්වලයි, කුසුමෙගෙයි ලොක්කයියගෙයි හිත්වලයි තිබ්බ ආදරේ රහ දැන් නෑලු. අනේ මන්ද අප්ප, එයාලගෙ ආදරේ රහ උනත් ඒ ඔක්කොම බූට් කාපු කට්ටියනෙ. හැබැයි දැන් SMS වලට, FACEBOOKවලට පිං සිද්ද වෙන්න එදා වගේ නෙමේ, ආදරේ හුවමාරු වෙනව සට සට ගාලා, වැඩිහිටියන්ගෙ ඇස්වලට වැලි ගහල.  ඕක තමයි අද ආදරේ ලාබෙට පේමන්ට් එකෙත් විකිණෙනව කියන්නෙ. ඒ කාලෙ ලියුං කියවන්න නිල හෝ නිල නොවන පියුං එනකං ඇගිලි ගැනපු අය ඉරිසියාවට ඕව කියනවද මන්ද. මොකද නවීන තාක්ෂණෙන් උනත් රහට ආදරේ කරන්න පුළුවං, රහ කොරන්න සහ විදින්න දන්න අයට. ඔය කොච්චර තාක්ෂණේ තිබ්බත් මෙලෝ Network එකකට සිග්නල් නැති පැති තාමත් ලංකාවෙ තියනවනෙ. එහෙම පැත්තකට හීන කුමාරි දවස් දෙක තුනකට ගියාම පට්ට පාළුවක් දැනෙන්නෙ. එහෙම කට්ට කාපු වැහි මන්දාරමකුත් තිබ්ච්ච මැදියම් රැක මං ගියා, මුළු කොළඹින් බාගයක් විතර පේන සදළුතලේකට..
ගාල්ලෙ ඩොටේටත් පේන හඳම තමා මටත් පෙනුනේ,
පට්ට යන පාළුවයි, හීගඩු පිපෙන හීතලයි මැද්දෙ හිතිවිලිනම් දෝරෙ ගැලුවා.........

හීන මල් විකසිත වෙලා
ඒ හීනයේ නුඹ දැවටිලා
සිහිනයෙන් මා සොයා
ආදරෙන් මත්කලා
මාගෙ ලොව සරසනා
සුරඟනයි ඔබ සදා

සිත පාළුවේ සැතපෙන රැයේ
හද මායිමේ රැදි මිහිරියේ
දුර ජීවිතේ සොයනා මගේ
සඳ රාජිනී හද ආදරි
නුඹ රූසිරී මා සිත පිරී
දෙන වේදනා සුමිහිරී

ආදරේ සත් සාගරේ‍
රළ බිඳේ හද මන්දිරේ
තරු දිලේ රෑ නිම්තෙරේ
එක පුන්සඳයි හද අම්බරේ
නුඹ ඒ සඳයි මා හදේ
සඳ සාවියයි නුඹ මගේ

-විදුරංග ගුණසේකර-

Wednesday, July 16, 2014

අපේ කතාවල කූඹි සහ පරවි කිරිල්ලියෝ

පුංචිම කාලයේ පටන්ම මම කතන්දර අැසිමේ රුසියෙක්මි. අම්මා බත් කවන විට කතන්දරයක් අනිවාර්යෙන් කිව යුතුමය. එමෙන්ම ඒ කතන්දරය කලින් නොකී එකක්ද විය යුතුය. ඒ පුරුද්ද නිසා අදටද මං අම්මාට කියා බත් කවා ගැනීමට කැමතිය. ඇයද අදටද මොකක් හෝ් කතාවක් කියවූ විට මුල සිට අගටම ඒ කතාව මට කියා දෙන්නීය.

අම්මා ගැන කියනවානම් එය සරල සංක්ෂිප්ත නොවන වෙනම කතාවකි.ඒ නිසාමේ කතාව අම්මා ගැන නොව අම්මා මේ මෑතදී මට කියූ කතාවක් ගැනය. පොඩි කාලේ කතා අසා රස වින්දත් දැන් රස වින්දනයට අමතරව ඒ ගැන ස්වයං විවරණයක් යෙදෙන්නට මම හුරුව සිටිමි. මේ කතාව සුරංගනා කතාවක් වුවත් අපේ සමාජ යථාර්ථය නිරූපණය කරවන කතා බව මට හැගින.

පළමු වැන්න පරවි කිරිල්ලියගේ කතාවයි. දිනක් පරවි කිරිල්ලියගේ බිත්තරයක් ගම මහගේ සොරකම් කලාය. පරවි කිරිල්ලිය බිත්තරය ඉල්ලුවද ගම මහගේ එය නිර්දය ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කලාය. ඇයට පාඩමක් ඉගැන්විමට සිතූ පරවි කිරිල්ලිය ඌරෙකු හමුවී ඇයට සිදුවූ අසාධාරණය කියා ගම උන්දෑගේ අල වගාව පාලු කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියාය. එහෙත් ඌරා ඇයව ප්‍රතික්ෂේප කලාය. කෝපයට පත් පරවි කිරිල්ලිය දුනුවායෙක් හමුවී සියලු විස්තර කියා ඌරාට විදින ලෙස ඉල්ලා සිටියාය. දුනුවායාද ඇය ප්‍රතික්ෂේප කලේය. එනිසා ඇය මීයෙකු හමුවී දුනුවායාගේ දුන්නේ වරපට කපන ලෙස ඉල්ලා සිටියාය. මියාද ඇයව ප්‍රතික්ෂේප කලාය. මෙනිසා මීයා අල්ලන්නැයි ඇය බළලාගෙන් ඉල්ලුවාය. බළලාද ඇය ප්‍රතික්ෂේප කලාය. මෙනිසා බළලාව සපා දමන්නැයි ඇය බල්ලාගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. බල්ලාද ඇය ප්‍රතික්ෂේප කළේය. මෙනිසා බල්ලාට ගලකින් පහර දෙන්නැයි ඇය මහලු මිනිසෙකුගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. මහලු මිනිසාගෙන්ද ඇය ප්‍රතික්ෂේප විය. එවර පරවි කිරිල්ලිය ගින්දර හමුවූවාය. මහලු මිනිසාගේ රැවුල ගිනිතියන්නැයි ඇය ගින්දරෙන් ඉල්ලුවාය. එවරද සුපුරුදු පිළිතුර ඇයට ලැබිණ. එවර ඇය ගංගාව වෙත ගොස් ගින්දර නිවා දමන්නැයි ඉල්ලා සිටියාය. ගංගාවෙන්ද ඈ ප්‍රතික්ෂේප වූවාය. එවර ඈ ගියේ අලියා හමුවන්නටයි. ගගේ ජලය බොර කරන ලෙස ඈ අලියාගෙන් ඉල්ලුවාය. අලියාද ඇයව එලවා ගත්තේය. එවර ඈ ගියේ කූභියා වෙතටයි. අලියාගේ නාසයට රිංගන ලෙස ඈ කූඹියාගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. පරවි කිරිල්ලියගේ කතාව ඇසූ කූඹියා ගොස් අලියාගේ නාසයට රිංගුවේය. කුලප්පු වූ අලියා දිවගොස් ගගට පැන්නේය. ජලය බොරවිය. ගංගාව ගින්දර නිවන්නට පැමිණෙනු දුටු ගින්දර මහල්ලාගේ රැවුල ගිනි තිබ්බේය. මහල්ලා බල්ලාට පහරදුන්නේය. බල්ලා ගොස් බළලාව සපා කෑවේය. තමා අල්ලන්නට එන බළලා දුටු මියා දිවගොස් දුනුවායාගේ දුන්නේ වරපට කැපුවේය. අලුත් වරපටක් බැදගත් දුනුවායා ඌරාට විදින්නට සැරසෙද්දී ඌරා ගම මහගේගේ අලවගාව පාලු කලේය. ගම මහගේ පරවි කිරිල්ලියට බිත්තරය ආපසු දුන්නාය.

අප සමාජයේද පරවි කිරිල්ලියෝ ඕනෑ තරම් සිටිති. තමාට ලැබිය යුතු නමුත් අනෙකුන් විසින් කොල්ල කාගත් දේ වෙනුවෙන් සටන් කරති. සමහර පරවි කිරිල්ලියෝ අතරමග හෙම්බත්ව උත්සහය අතහරිති. සමහර පරවි කිරිල්ලියෝ නැතිවූ බිත්තරය ගැන නොසිතා ඉතිරි බිත්තර රැක ගනිති. නමුත් නොනැවතී යන පරවි කිරිල්ලියෝ පොදු ජන සමාජයේ දුබලයන් අතරින්ම කූඹි වීරයෙක් සොයාගනිති. බල පුළුවන්කාර සමාජ පීඩකයන්ට රිදෙන්නේ දුබල වුවත් මේ කූඹි වීරයාගේ අතිශය සරල ක්‍රියාවකිනි. සරල ක්‍රියාවෙන් බලවත් රිදිල්ලක් හටගන්නා අලියා සහ අනෙක් පිරිස තම පැවැත්ම වෙනුවෙන් තමාට කලින් කලහැකිව තිබූ දේ ඉටුකරයි. නමුත් එය තම පැවැත්ම උදෙසා මිස සමාජ සාධාරණය ඉටුකිරිම උදෙසා නොවන බව අප මතක තබාගත යුතුය. එබැවින් ඔබ පීඩිතයෙක්නම් පළමු කරුණ උත්සාහය අත්නොහල යුතුය. දෙවන කරුණ ඔබ වැනිම පීඩිතයන් තුල සිටින කූඹියා සොයාගත යුතුය. පීඩනයෙන් මිදීමේ සරල ක්‍රියාව ඇත්තේ ඔබ වැනිම පිඩිතයන් තුලය.

මෙය කියවූ ඔබට තව දෙයක් සදහන් කල යුතුය. මෙය කියවූ පසු හැමදේම දේශපාලනය යයි විශ්වාස කරන සමාජයක සිටින ඔබ, මා අසවල් පක්ෂයට අයිති එකෙකැයි යම් කිසි දේශපාලන පක්ෂයකට, ඔබේ මනසින් දමනු ඇත. නමුත් සත්‍ය වශයෙන්ම මම එවන් පටු රාමුවලට කොටු නොවූ, අසීමාන්තිකව සිතීමේ නිදහස පාවිච්චි කරන පුද්ගලයෙකු බව සදහන් කරනු කැමැත්තෙමි. සමාජයේ බොහෝ දෙනා මේ දේශපාලන රාමුවලට කොටු වී චින්තනය මොට කරගෙන සිටිති. ඔවුන් දකින්නේ ගම මහගේ සහ පරවි කිරිල්ලිය පමණි. ඒ අතරමැද සිටින පිරිස ඔවුන් කිසිවිටක නොදකිති. සමාජ ප්‍රශ්න හමුවේ දේශපාලනයට දේශපාලුවන්ට අවලාද නගති. නමුත් දේශපාලනය යනු ප්‍රශ්නයේ එක් අතකොලුවක් පමණි. ප්‍රශ්නය ඇත්තේ තම යහපැවැත්ම වෙනුවෙන්, කරබාගෙන සිටින අපේම මිනිසුන් තුලය. හැබැයි අනුන් ගැන සිතන “හීන් සැරය“ දන්නා කූඹියෝද අපේම මිනිසුන් තුල සිටිති. එනිසා කූඹියා සොයාගත යුතුය.

අපේ අම්මා මට තවත් කතාවක් කියා දුන්නාය. හැබැයි ඉතිරිය ඉදිරියට....

-විදුරංග ගුණසේකර-