හිතුමතේ (නො)කී කවිය

හිතුමතේ (නො)කී කවිය

සළෙළු උණුහුමක
පරවී ගිය කුසුමිය
ලද පිළුණු උණුහුමම
රෙට්ටුවෙන් දැනෙන කල...
කිරි සුවඳ නොගිය මුදු
ඉවකලා ලේ සුවඳ
තව තවත් තව තවත්
තව තවත් තව තවත්
රත්ව ගිය ලේ දහර
මත් කලා තුරුණු සිත
මොටවු අසිපතක් දැරු

දෑස් බැඳි යුවතියගෙ
අබලන් වු තුලා තැටි
එසවුවේ වෛරයම
එමතු නොව දහිරියද
තව තවත් තව තවත්
තව තවත් තව තවත්

කිසිදිනක නොදත් මුදු
එද්මොන් දාන්තේව
අරමුණද දහිරියද
දෙවැනි කරවුවා ඔහු
පැරදුනා දාන්තේ
පෙරට ගත් පය පෙරට
තව තවත් තව තවත්
තව තවත් තව තවත්

කුණුව ගිය ගඳ ගහන
සළෙලු ලේ සුවඳ මිස
නොලැබුණේ යලි දිනක
නිවහනේ මුදු සුවඳ
වැලිකඩද අනුරපුර
ගෙදර විය බෝගම්බරද..
දැස් බැදි තරුණියට
පසමිතුරු සියලු දෙන
ලයේ උණුහුම තියන
සොයුරන්ම වීය මට...

දෑස් බැදගත් හෙයින්
තුලා තැටි විසම බව
කඩුව මොට කෙරුණු බව
නොදැන මංමුලාවූ
අසරණවු තරුණියට
නොපෙනුනේ මුවහතයි
සහෝදර කැක්කුමේ
ඈ දුටුවෙ මුවහතයි
අත රැදුණු පිහිතලේ

ගලා ගිය ලේවලින්
නොහේදුනු කැක්කුමක්
හිරකලා ආත්මය
තව තවත් තව තවත්
තව තවත් තව තවත්

රෙට්ටුවද කොට්ටුවද
වෙනකෙකුට බාරදී
හිටි ගෙදර හැරදමා
නිදහස්ව ගියත් අද
හිස් අහස බොල් පොළව
නොවෙනස්ය හැම තැනම
තනිකමය හැමතැනම
රිදුම් දෙයි හදවතම
තව තවත් තව තවත්
තව තවත් තව තවත්

සුළං රැල් හමන්නේ
හිතුමතේ හිතුමතේ
මුහුදු රළ නගන්නේ
හිතු මතේ හිතුමතේ
ලෝකයා දුවන්නේ
හිතුමතේ හිතුමතේ
ඇවිද යමි ඔහේ
මම...
හිතුමතේ හිතුමතේ

-විදුරංග ගුණසේකර-
(2013.11.24 හිරෙන් නිදහස්ව ගිය “හිතුමතේ“ වෙනුවෙන් තැබූ සටහනකි. කියවීමට ආශාවෙන් සිටි “හිතුමතේ“ ගේ කතාව මාතට පත් කල දයාබර “කෝසි“ ට ප්‍රණාමය. ඔබටත් හිතුමතේගේ කතාව කියවිමට අවශ්‍යනම් පහත සබැදියෙන් බාගන්න.
https://www.dropbox.com/s/phj47brv7rb558d/Hithumathey.pdf)